گرچه بازار رمز سرمایه (crypto-asset) به دلیل موانع کم ورودی و سهولت دسترسی از طریق اینترنت تحسین برانگیز است، اما گروهی از سرمایه گذاران دریافتند که قادر به نقد کردن سرمایه گذاری های بیت کوین خود نیستند. در واقع سرمایه گذارانی که مقدار اندکی بیت کوین (به طور مثال معادل 10 دلار آمریکا) خریداری کردند به دلیل حداقل الزامات اعمال شده برای برداشت پول توسط صرافی ها و ارائه دهندگان کیف پول در تلاش برای به فروش رساندن سهام رمز ارز خود هستند.

موضوع اصلی

بازار رمزارزها (crypto) در طول چند سال اخیر شاهد عملکردی باوردنکردنی بوده است. بیت کوین در سال 2017 هنگام افزایش یافتن از 1000 دلار به 20000 دلار طی دوازده ماه رونق پیدا کرد. همین موضوع به «alt season» و توسعه ی عرضه ی سکه ی اولیه (ICO) نیز کمک کرد که در نهایت منجر به تغییر سرمایه گذاران آلت کوین (altcoin) به رمز میلیونرها شد.

ترکیب افزایش شدید قیمت ها و جریان مداوم پوشش رسانه های اصلی منجر به جذب تعداد زیادی سرمایه گذار جدید به بازار رمزارزها شد. بخشی از این افراد جدید که وارد بازار شدند، سرمایه گذاران خرده فروشی  بودند که بودجه ی محدودی (به طور معمول کمتر از 100 دلار) برای سرمایه گذاری داشتند.

برخی از سرمایه گذارانی که اکنون درصدد کسب سود هستند – در حالی که بیت کوین دوباره از 10000 دلار پیشی گرفته است – به دشواری برداشت نقدی پی بردند زیرا حداقل میزان برداشت الزام شده از سوی صرافی ها و ارائه دهندگان کیف پول اینترنتی مانع آنها می شود.

مشکل نوظهور

در پی سال 2017 که رشد چشم گیر قیمت بیت کوین را نمایش داد، سال 2018 در زمستان رمزارزها آغاز شد که با افت قیمت دارایی ها بین 70% تا 99% همراه بود. بسیاری از سرمایه گذاران پشت میز نشینی که مقدار اندکی بیت کوین را به امید کسب سود قابل توجه ای خریده بودند به بدشانسی خود پی بردند زیرا قیمت ها چنان سقوط کرده بودند که آنها نمی توانستند سودی ببرند یا حتی آن را بشکنند. خوشبختانه قیمت بیت کوین از ابتدای سال به شدت افزایش یافته است. در نتیجه بسیاری از این افراد که در بیت کوین سرمایه گذاری کردند بودند در حال فروش سهام خود هستند تا روی پرش قیمت سرمایه گذاری کنند. اما متاسفانه سیاست اعمال شده توسط بسیاری از ارایه دهندگان کیف پول، مانع سرمایه گذاران پشت میز نشین برای پیشبرد برنامه های نقد کردن سرمایه ی خودشان شده است.

نگاهی به آخرین گزارش های تلویزیون Block TV بیاندازید.

داشتن کیف پول برای ذخیره کردن تمام رمزسرمایه ها و بیت کوین لازم است. به طور معمول بیشتر سرمایه گذارانی که مقدار اندکی بیت کوین خریده اند، آن را در کیف پول های داغ (Hot wallets) ذخیره می کنند. کیف پول های داغ متصل به اینترنت به خاطر سهولت استفاده، انتخابی محبوب برای مبتدیان هستند. اغلب ارایه دهندگان کیف پول های داغ، مبلغی را به عنوان حداقل برداشت رمزارزهای ذخیره شده در سیستم شان اعمال کردند، لذا قادر به کسب سود از کارمزد برداشت ها هستند. هم چنین به دلیل نوع طراحی اکثر رمز ارزها بر اساس وصول هزینه های شبکه  برای پرداخت به مسوولین حفظ امنیت شبکه از طریق مکانیسم اجماع، لایه ی جدیدی از هزینه ها به سرمایه گذاران کوچکی که قصد نقد کردن سرمایه ی خود را دارند، تحمیل می شود.

صحبت با Telegraph، سخن گوی یکی از بزرگ ترین کیف پول های رمز ارزی به نام Blockchain.com اظهار داشت: «ما همواره حداقل میزان برداشت برای کاربرانی داشتیم که از طریق کیف پول بلاک چین اقدام به خرید و فروش بیت کوین می کنند. اما حداقل میزان تعیین شده برای حصول اطمینان از این که کاربران هزینه های هنگفتی برای جابجایی مقدار کمی پول پرداخت نکنند، تکامل یافته است. این تکامل در حالی صورت گرفته که هزینه های شبکه افزایش یافته است».

گرچه هزینه های شبکه ضروری هستند، اما ارایه دهندگان کیف پول از این ویژگی با هدف اعمال حداقل میزان برداشت برای به حداکثر رساندن سود خود استفاده می کنند. نتیجه ی جستجوی اجمالی در فروم رسانه های اجتماعی متمرکز بر بیت کوین، مقدار قابل توجه ای از شکایت ها را در خصوص حداقل الزامات بر می گرداند. علاوه بر این، بسیاری از ارائه دهندگان کیف پول این حق را دارند که الزامات مربوط به حداقل میزان برداشت را بدون مشورت با کاربران خود تغییر دهند. این وضعیت، سرمایه گذاران را در موقعیت دشواری قرار می دهد، زیرا با وجود آن که صاحب رمزارزهای موجود در کیف پول خود هستند، قادر به برداشت سرمایه  برای اهداف شان نیستند.

گری مک فارلین، تحلیل گر ارز دیجیتال در سازمان سرمایه گذاری تعاملی، یکی از شرکت های سرمایه گذاری پیشرو در مورد چالش های پیش روی سرمایه گذاران صندلی نشین با توجه به سیاست های حداقل برداشت، می گوید که: «هرچند افراد هنوز مالک بیت کوین  داخل کیف پول خود هستند اما با وجود این سیاست ها، دسترسی کارآمدی به سرمایه ی خود ندارند. بدتر از این، صرافی می تواند از این سرمایه ها به عنوان نقدینگی در بورس استفاده کند؛ رمز ارز غرب وحشی این چنین است».

جالب این که، مک فارلین نشان داد که تحقیقات صورت گرفته توسط شرکت سرمایه گذاری تعاملی آشکار ساخته است که در حدود ۱۸ میلیون کیف پول در Blockchain.com دارای کم تر از حداقل مقدار مورد نیاز هستند. این بدان معناست که صاحبان این کیف پول ها – بالقوه میلیون ها نفر- قادر به نقد کردن موجودی بیت کوین خود نیستند. به طور قطع تعداد سرمایه گذاران کوچک با مشکلی مشابه با توجه به سیاست های یکسان سایر ارایه دهندگان کیف پول، سرسام آور است.

چه کاری می تواند انجام شود؟

سرمایه گذارانی که در تلاش برای برداشت سرمایه  خود از صرافی ها و ارایه دهندگان کیف پول اینترنتی هستند، چند گزینه دارند:

نخستین گزینه این است که سرمایه ی خود را برای مدتی در همان جایی که هست، رها کنند.
«HODLing» ممکن است سرمایه گذاران را قادر سازد تا از مزایای نمونه ای استفاده کنند که در آن ارایه دهنده ی کیف پول مجدد میزان حداقل برداشت خود را کاهش دهد یا به نقطه ای برسند که پول موجود در کیف پول به قدری رشد کند که از محدوده ی حداقل مورد نیاز بالاتر رفته و دوباره امکان نقد کردن آن فراهم شود.

دومین گزینه این است که وجوه ذخیره شده در صرافی را به دارایی دیجیتال که حداقل میزان برداشت کمتری دارد، تبدیل کنند. به این صورت امکان نقد کردن سرمایه ی خود را دارند.
گزینه ی نهایی این است که سرمایه گذاران می توانند مقدار بیشتری رمز ارز را خریداری کرده و آن را در صرافی یا کیف پول اینترنتی خود ذخیره کنند. در این صورت میزان سرمایه از حداقل میزان برداشت نقدی بالاتر رفته و امکان نقد کردن سرمایه به وجود می آید.

توجه به هزینه ها برای سرمایه گذاران کوچک اهمیت دارد. از آن جایی که تمام هزینه های معاملاتی، کارمزد برداشت از پلتفرم و هزینه های شبکه، سود را کاهش می دهند باید در زمان سرمایه گذاری در رمز ارزها در نظر گرفته شوند.